Alzheimer: een vroegtijdige diagnose is cruciaal

De ziekte van Alzheimer is een continu proces dat leidt tot een verandering in cognitieve functies en gedrag. Het is essentieel om een arts te raadplegen zodra de eerste tekenen opduiken. Tegen die tijd, is het ziekteproces misschien al enkele jaren onopgemerkt geëvolueerd.

Een duidelijke diagnose zal familieleden van patiënten en hun sociaal netwerk toestaan om de symptomen die zich voordoen beter te begrijpen en te anticiperen op de toekomst in overleg met de patiënt.

Een vroege opsporing van de ziekte zorgt voor snellere actie en bespaart kostbare tijd; een nauwkeurige diagnose helpt complicaties en een snelle achteruitgang te voorkomen!

  • Een nauwkeurige diagnose helpt bij het kiezen van de meest optimale behandeling van de patiënt; alle dementiesyndromen evolueren namelijk niet op dezelfde manier. Het naast elkaar bestaan van verschillende oorzaken die een invloed kunnen hebben op de cognitieve vaardigheden is frequent, en een goede differentiële diagnose is van essentieel belang.
     
  • Algemene preventie: het stimuleren van de cognitieve reserve door in te spelen op de cerebrale plasticiteit, d.w.z. de capaciteit van de hersenen om nieuwe verbindingen tot stand te brengen wanneer sommige worden vernietigd door de ziekte.

    • Het stimuleren van deze reserve kan door regelmatige fysieke activiteit1, het controleren van hoge bloeddruk en het aanhouden van een dieet om diabetes te voorkomen.
    • Het onderhouden van intellectuele activiteiten2 en sociale interacties is essentieel.
       
  • Secundaire preventie: het beschermen van de patiënt tegen complicaties

    • Chirurgische ingrepen naar aanleiding van bvb. een val: een daling in de functionele reserve van de hersenen ten gevolge van de effecten van normale veroudering en/of ziektes, in het bijzonder dementie, komt vaak pas aan het licht wanneer ouderen blootgesteld worden aan stress gelinkt aan een chirurgische ingreep. Plaatselijke verdoving (indien mogelijk) vermindert het risico van acute postoperatieve verwarring (confusie) of cognitieve dysfunctie met 50%3. Vele dementies in eerste instantie toegeschreven aan de operatie zijn in feite degeneratieve hersenziekten die tijdens het ziekenhuisverblijf aan het licht komen, maar die tot dan geleidelijk geëvolueerd zijn zonder de aandacht van familie of artsen te trekken.
    • Controle van de medicatie: het vermijden van fouten bij het nemen van medicatie, maar ook waakzaamheid over wat er nu eigenlijk voorgeschreven moet gegarandeerd worden! Veel medicamenteuze behandelingen gebruikt door ouderen worden geassocieerd met een risico op cognitieve achteruitgang4.
    • Als conclusie kunnen we stellen dat vroegtijdige diagnose geassocieerd is met talrijke voordelen, ongeacht de beschikbaarheid van een geneesmiddel tegen de ziekte van Alzheimer.

Referenties:

  1. Effects of aerobic exercise on mild cognitive impairment: a controlled trial. Baker LD, et al. Arch Neurol. 2010; 67(1): 71–79. Randomized Controlled Trial.

  2. Can Cognitive Exercise Prevent the Onset of Dementia? Systematic Review of Randomized Clinical Trials with Longitudinal Follow-up. Valenzuela M, et al. Am J Geriatr Psychiatry. 2009; 17(3): 179-187. Review.

  3. Regional versus general anaesthesia in elderly patients undergoing surgery for hip fracture: protocol for a systematic review. Yeung J, et al. Syst Rev. 2016; 5: 66. Comparative Study.

  4. Anticholinergic eff ect on cognition (AEC) of drugs commonly used in older people. Bishara D, et al. Int J Geriatr Psychiatry. 2017; 32(6): 650-656. Review.